Joan Miro, "La esperanza del condenado a muerte II" (1974) |
Με ένα Θα η
Θάλασσα.
Καλύτερα να ξεκινούσε μ’ ένα Αν.
Καθώς η Άνοιξη.
Σαν μια υπόθεση...
Κάτι που ίσως
γίνει
ή εγίνηκε
ή που το
φανταστήκαμε.
Μη σαν
υπόσχεση.
Κι όχι γιατί ματώνουν
οι υποσχέσεις που ματαιώθηκαν,
μα γιατί μόνο μία
μένει αματαίωτη.
Του Θανάτου.
Της ματαιωμένης θάλασσας.
Είθε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Άνοιξη υπόσχεται όντως... ας αλλάξει κάτι!
Η Άνοιξη υπόσχεται, μα η ζωή δεν είναι δεδομένη. Ας μην αφήσουμε καμιά Άνοιξη, καμιά στιγμή να πάει χαμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Roadartist και σ' ευχαριστώ.
πολύ όμορφο αυτό το έργο του μιρό! θενκς για την ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο έργο, από τα σχετικώς τελευταία του Μιρό, συνιστά μέρος ενός τριπτύχου, που συνδέθηκε με την εκτέλεση ενός νεαρού αναρχικού από το καθεστώς του Φράνκο. Κι εγώ βρίσκω και τα τρία αλληλένδετα έργα από πολύ ποιητικά και πολύ δυνατά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Χριστόδουλε!
Πόσο καλα κάνεις Νασια μου και μας υπενθυμίζεις πόσο μάταια είναι τα πλείστα αν και όχι όλα με όσα ασχολούμαστε. Να μας το υπενθυμίζεις συνέχεια συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, Νατάσα μου, πως, απ' τη μια, οι ματαιότητες της ζωής μας εγκλωβίζουν, κι απ΄την άλλη, οι ματαιώσεις της μας πονούν. Δύσκολο φορτίο μετά από τέτοιες συνειδητοποιήσεις η ζωή. Μπορεί, όμως, και πιο ουσιαστικό...
ΔιαγραφήΜα είναι οι ματαιώσεις της ματαιότητας που μας πονούν? Και εαν νιώθουμε έτσι, νομίζω έίναι η απουσία της ουσίας πλεον που μας βασανίζει, και οι περισσότεροι δεν το ξέρουμε, δεν μπορούμε να το ονομάσουμε, ή το ονομάζουμε αλλιώς.
ΔιαγραφήΟι ματαιώσεις της ζωής, εννοούσα..
ΔιαγραφήΗ απουσία της ουσίας σίγουρα εντείνει τα αδιέξοδα, για όσους, εννοείται, αναζητούν ακόμα την ουσία και αντιλαμβάνονται τη ματαιότητα των ανουσίων.
Το ποίημα μ' αρέσει ιδιαίτερα. Η μορφή του, πέρα από το περιεχόμενό του. Με λέξεις η ποίηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να είμαι ειλικρινής, κοιτάζοντας αυτό που έγραψα αναρωτιέμαι αν πρόκειται για ποίηση ή για γλωσσολογία! :-)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
Με λέξεις η ποίηση, ναι. Καμιά φορά και με σιωπές...
Σίγουρα υπέροχος ο Μιρό αλλά και οι στίχοι σου , εύστοχοι και επίκαιροι !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο και καλή συνέχεια !!!
Σ' ευχαριστώ Ταξιδιώτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια και σε ΄σένα!
Περασα να σου ευχηθω ενα Ομορφο Μαη, γεματο δημιουργικοτητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιημα εξαιρετο.
Σε φιλω.
Σ' ευχαριστώ Αόρατη! Ένα Μάη με ελπίδα για όλους!
Διαγραφήπολύ όμορφο καλή μου και ως σύνολο, αλλά και μόνα τους τα παιχνίδια των λέξεων σου! Με αρέσει! Συνέχισε!
ΑπάντησηΔιαγραφήελπίζω να τα πούμε σε λίγες μέρες στην Κύπρο,
φιλί από Βξλ
Σ' ευχαριστώ πολύ και σε περιμένω για περισσότερα σχόλια και σκέψεις κι ιδέες από κοντά!
ΔιαγραφήΠολλά ωραίο..
Διαγραφή(δεσποινα)