Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Τα αν τα παίρνει ο άνεμος

Η Άνοιξη
κι οι ανοιχτοί δρόμοι
των ανέμελων βεβαιοτήτων
δε θα ξανάρθουν.
Μπορεί και
να μην υπήρξαν ποτέ.
Γιατί με τα «αν»
δε γίνεται
ζωή.

Τα «αν» τα παίρνει
ο άνεμος
σαν βήματα
που χοροπηδούν
ανυποψίαστα
και μένουν μετέωρες
οι στέγες των ονείρων.

Και παίρνεις να χτίζεις πάλι
δοκάρια
από κάτι στάλες
κόκκινες
που ξέμειναν στο πάτωμα
και να μπαλώνεις
πανιά
από μαδημένα φτερά
ηλιοτροπίων.

Με τις πρόκες
που καρφώνεις
αδέξια
παράθυρα
στο σκοτάδι
γίνεται η ζωή.
Γίνεται
όταν θάβεις
την πιθ-αν-ότητα
για να φυτρώσουν
άστρα.

(Ο άντρας που διασκελίζει
είναι του Alberto Giacometti)

10 σχόλια:

  1. Με τα 'αν' δε γράφονται οι ιστορίες.
    Μόνο τα 'να' στεριώνουν και θεριεύουν όταν τα πιστεύεις...
    Την καλησπέρα μου και Καλό Πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα «αν» τα παίρνει
    ο άνεμος
    σαν βήματα
    που χοροπηδούν
    ανυποψίαστα
    και μένουν μετέωρες
    οι στέγες των ονείρων....
    ....
    Μου "έκανε κάτι.."
    ωραία προσανατολίζεσαι προς την απαισιοδοξία..
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να έπερνε όμως μόνο τα αν ο άνεμος και όχι τη ζωή μας - ε;

    Καλό Πάσχα Νάσια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι JamanFou κι έτσι ΔemΩΝ...
    Όχι απαισιοδοξία, Στρατη... Μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση της ελπίδας, θα έλεγα.

    Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νασιούλα μου αγαπημένη.
    Όχι πια αν.Μόνο να.
    Θυμαμαι τι έλεγε ο τοίχος στο παιδικό δωμάτιο.
    "Αν θες να είσαι ευτυχισμένος,γίνε!"
    Ητανε τόσο απλό.Μετέτρεπε το αν σε να!
    Χωρίς αμφιταλαντεύσεις,χωρίς αμφιβολίες.
    Ζωή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το θυμάσαι, Ζωή μου;
    Να το λέμε να μην το ξαναξεχάσουμε:
    "Αν θες να είσαι ευτυχισμένος, γίνε!"
    Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ όμορφο Νάσια μου,
    Με άρεσαν πολύ τα κρυμμένα αν σε κάποιες λέξεις του ποιήματός σου…άνοιξη, ανοιχτοί, ανέμελος…τι κρύβει ένα αν ε; Κι όταν γίνει να που μας πάει;
    Πολύ όμορφο Πάσχα να' χουμε, ευλογημένο,
    Σε φιλώ από Βρυξέλλες,
    κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Κι όταν γίνει να που μας πάει;"
    Μπροστά ελπίζω... Μπροστά!
    Καλή Ανάσταση, καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα συμφωνήσω για τη μη απαισιόδοξη διάσταση του λόγου σου, Νάσιά μου. Αυτή η υπονόμευση του αν κρατά ΑΝοιχτούς τους δρόμους των ΑΝέμελων βεβαιοτήτων. Πόσο αισιόδοξη είναι η απαισιοδοξία σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σ' ευχαριστώ γι αυτή σου την ανάγνωηση και για το σχόλιό σου, Πλάνη. Έτσι ακριβώς το αισθάνομαι: ξορκίζοντας τις υποθέσεις, μπορεί να διασωθεί η ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή