Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Μοναξιά


«Η μοναξιά...
δεν έχει το θλιμμένο χρώμα στα μάτια
της συννεφιασμένης γκόμενας.
(...) Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού.»

(Κατερίνας Γώγου)

Διάλεξα το διαμέρισμά μου για το φως του. Για να ξεγελάσω την εξορία μου απ’ τη θάλασσα. Τώρα περιμένω κάθε δείλι το βούττημα του ήλιου κι εκείνο το γλυκό πορτοκαλί χρώμα πάνω απ’ τις πολυκατοικίες να με προετοιμάσει για τη νύχτα που θα 'ρθει και να μου τάξει το νέο ξημέρωμα. «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή», τραγούδαγε ο Λιδάκης κι έμαθα να τον πιστεύω σαν όλους τους άντρες με δωρική φωνή και βαθύ βλέμμα που μιλούν λίγο.

Κι αυτό το Σαββατοκύριακο πέρασε με πολλά πράγματα να εκκρεμούν. Δεν διευθέτησα και πάλι κανένα. Αυτή η αταξία μοιάζει να 'ναι το μόνο πράγμα που κρατά τη ζωή μου σε τάξη κι όσο λιγοστεύουν οι σταθερές μου τόσο εδραιώνεται το δικό μου status quo. Σαν να κυλά αντιστρόφως ανάλογα ο καιρός, μοιάζουν αυτά που φύγαν να ρχονται πιο κοντά κι όσο πιο κοντά τόσο πιο μικρά να φαντάζουν. «Οι μεγάλοι έρωτες κρύβουν μικρές ζωές», γράφει κάπου ο Σταυρόπουλος. Τώρα πια το ξέρω κι η μόνη Καλημέρα είναι για τις βασιλιτσιές μου κάθε πρωί μαζί με το απαραίτητο νερό.

Έχει πράγματι πολλή ξηρασία αυτός ο τόπος. Σ’ αυτό είμαστε Έλληνες, σκέφτομαι, και δεν έχω το θάρρος να αντικρίσω την επόμενη ημέρα των εκλογών στην Ελλάδα που θα ναι ίδια με την προηγούμενη. «Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», έλεγε συχνά στις παραδόσεις του ο Μανιτάκης. Πώς να τον αμφισβητήσω; «Να 'στε υποψιασμένοι», έλεγε επίσης. Κάτι σαν τη Διαθήκη του Κατσαρού: «Ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε». Κι έτσι μπορώ να νιώθω χωρίς ενοχές πως αυτή η σπουδαία χώρα που γέννησε τη δημοκρατία δοκιμάζει τώρα αδιάντροπα τις αντοχές της, λες κι ελκύεται από τον πάτο κι είναι εθισμένη στο σκοτάδι του.

Εδώ τουλάχιστον έχουμε κεντροαριστερή συγκυβέρνηση. Κι άρα δεν θα μπουκάρουν ποτέ σε σπίτια πέντε η ώρα το πρωί τα όργανα του νόμου και της τάξης για να πιάσουν ανθρώπους στον ύπνο. Κι ούτε θα δηλώσουν ενώπιον της ίδιας της Βουλής (των Αντιπροσώπων μας) πως μπορούν να καθαρίσουν ολόκληρη την Κύπρο απ’ τους αλλοδαπούς μέσα σε μια μέρα. Τόση εμμονή με την καθαριότητα πια! Και κάτι ψελλίσματα, προφάσεις εν αμαρτίαις, για την ανάγκη θέσπισης πολιτικής. Για πολιτική ευαισθησία πάλι τίποτε. Ούτε για ευαισθησία, γενικά.

Μόνο που σήμερα στη διαδήλωση καταδίκης της αστυνομικής αυθαιρεσίας ήταν κάποιες παιδικές φωνούλες αυτές που ξεχώριζαν: «Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες». Κι ήταν απ’ τις λιγοστές φορές που Κύπριοι και μη περπάτησαν μαζί κι είχαν το ίδιο ανάστημα. Σαν να ‘σβησε, για λίγο έστω, εκείνη η μοναξιά της Γώγου. Η δικιά μας κι η δικιά τους.

(Το Mαύρο κεφάλι είναι του Alberto Giacommetti)

8 σχόλια:

  1. σημαντικη μαρτυρία Νάσια, αυτη του ίδιου αναστήματος! Το προσεξα κι εγω και ηταν μια ανασα πραγματικη.

    μέσα απο αυτες τις μαρτυρίες απομονώνεται η σημασία των γεγονότων

    και την ενσυνειδητη [ενσυναίσθητη] σημείωση τους

    ίσως να υπάρχει ακόμα ελπίδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φρόσω-Αστρομερίτης5 Οκτωβρίου 2009 στις 3:40 μ.μ.

    Μήπως ζούμε σε άλλο κόσμο τελικά;

    Μήπως φανταστήκαμε την ύπαρξη λαθρομεταναστών;

    Γιατί οι επαγγελματίες αντιρατσιστές δε μιλούν για λαθρομετανάστες, αλλά μόνο για μετανάστες; Γιατί δεν κάνουν διαχωρισμό;

    Και πότε είναι η καλή ώρα να μπουκάρουν οι αστυνομικοί για εκτέλεση ενταλμάτων; Εν ώρα εργασίας; Όταν ο λαθρομετανάστης ή ο παράνομος θα λείπει για να εργοδοτείται παράνομα κάπου; (αν φταίει η αστυνομία σε κάτι είναι που δε στρέφεται και κατά των εργοδοτών εκμεταλλευτών)


    Γιατί δεν ενοχλεί το τεράστιο ποσοστό λαθρομεταναστών που υπάρχουν σήμερα στην Κύπρο και ενοχλεί η αντιμετώπισή του;

    Και πως συνδέεται με τη μοναξιά, μια σύναξη κομπλεξικών;

    Μήπως τελικά, στις διάφορες αντιρατσιστικές διαμαρτυρίες, πάνε κάποιοι μοναχικοί αθκιασεροί για να καταπολεμούν τη μοναξιά τους; Μήπως, είναι το καταφύγιο του κάθε κομπλεξικού και του κάθε πονεμένου οι εν λόγω "επαναστατικές αντιρατσιστικές ιδέες";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δωρική φωνή- βαθύ βλέμμα- λίγες κουβέντες.Αυτό μόνο να πιστεύεις. Τίποτε άλλο....

    Προσυπογράφω.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόνοι γεννιόμαστε και μόνοι πεθαίνουμε. Τα υπόλοιπα ένα ταξίδι που μερικές φορές το μισούμε και άλλες το αγαπούμε.Που κατα την διάρκεια νιώθουμε αγάπη,ζήλια,θυμό,εγωισμό,τρυφερότητα, παίρνουμε,δίνουμε,αποφασίζουμε..ζούμε.
    Και σαν έρθει η ώρα του επίλογου νιώθουμε οτι δεν ζήσαμε αρκετά και οτι έχουμε και άλλα να μάθουμε να κάνουμε να νιώσουμε... και όλο μέσα στο μυαλό μας θα γυρίζει μια φράση.."αν μπορούσα να γύριζα το χρόνο πίσω".. είτε για να κάνουμε, να πούμε πράγματα, είτε για να μήν κάνουμε, να μήν πούμε πράγματα.Στην τελική όμως εγώ σκέφτομαι και λέω οτι ειναι ολα στο μυαλό μας. Ανθρωποι που ζήσαν μισά πράγματα απο άλλους μπορεί και να μην βασανιστούν με τέτοιες σκέψεις.Παιχνίδια του μυαλού τελικά αυτού του είδους οι σκέψεις ή ξυπνητήρια του υποσυνείδητου μας... Εν κατακλείδι εγώ λέω.."δεν βαριέσε"... "θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ".
    Καλημέρα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Froso skeftikes pote pws einai na kathorizetai I zoi sou apo ena xarti?
    Lathraios anthrwpos den yparxei...oi anthrwpoi pou diaxwrizeis ws lathrometanastes einai oi anthrwpoi
    pou brikan kaliteri zoi epeidi vkalloun patates ston astromeriti kato pou ton lallalro..
    I kofkoun xorta kato pou kataigida, pou an thymase to peristatiko perysi enas “lathraios” pethane apo ktypima keraunou.
    O logos pou den eisai kai sy sti thesi tous einai epidi eixes tin tyxi na gennitheis stin kipro kai gia kanena allo logo...
    Gi ‘auto oi epaggelmaties antiratsistes den kanoun diaxorismo... epeidi katalavainoun oti ,apla, einai pio tyxeroi apo tous metanastes...
    Kai an autoi pou pan stis diadilosis einai monaxikoi athkiaseroi, me ‘geia tous kai xara tous...toulaxiston boltaroun stin poli tin kiriaki kai dinoun zoi...

    apologoumai gia to tropo grafis alla o ypologistis mou den exei ellinika..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. H μοίρα των μεταναστών δεν εξαρτάται απτό χρώμα της κυβέρνησης αλλά απτό πόσα "ποντίκια πιάνει", αν παραφράζω σωστά τον Κινέζο ηγέτη της περεστρόϊκα.
    Με αδύναμη διακυβέρνηση ο παγκόσμιος ανταγωνισμός προσφέρει αφθονία μετανάστευσης με αλλότρια κριτήρια, ενώ ταυτόχρονα το κράτος δεν μπορεί να την φροντίζει.
    καλημέρα,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κοπιάστε από το "ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ".

    Κοπιάστε να συζητήσουμε για τη λαθρομετανάστευση.

    http://kypriakokafeneio.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Mpravo sti 'K' gia tin apopsi tis. Thelo na po stin 'K' opos exo xanapei, oti atoma opos tin 'Astromeriti' iparxoun gia na iparxei kai isorropia sto sistima. Kapioi skeftontai kai energoun gia to dikio kai to kalo tis koinonias kai alloi ine koinonika amorfotoi, den theloun na allaxoun kai niothoun kalitera na onomazoun autous pou thisiazoun to xrono tous gia na ginoume oloi kaliteroi os 'adkiaserous'. Sevome tin apopsi tis 'Astromeriti' alla sigoura den tin simmerizomai.

    ΑπάντησηΔιαγραφή