Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Αστυάναξ

Κορίτσια από το Σουδάν πάνω σε δέντρο σε προσφυγικό συνοικισμό,  
Paula Bronstein/Getty 

«Τώρα που θα φύγεις, τώρα που η μέρα της πληρωμής
χαράζει, τώρα που κανείς δεν ξέρει
ποιον θα σκοτώσει και πώς θα τελειώσει
πάρε μαζί σου το παιδί που είδε το φως
κάτω από τα φύλλα εκείνου του πλατάνου
και μάθε του να μελετά τα δέντρα»

(Μυθιστόρημα ΙΖ – Αστυάναξ, Γιώργου Σεφέρη)


Είμαι από ‘κείνα τα παιδιά που μεγάλωσαν μαθαίνοντας να μελετούν τα δέντρα. Κι έτσι δεν ξέρω να μετρώ τη δύναμη παρά μόνο απ’ το βάθος της ρίζας, απ’ τους ρόζους του κορμού κι απ’ τα πουλιά που χώρεσαν στα κλαδιά να τραγουδήσουν την άνοιξη. Τώρα πια κι εγώ μαθαίνω στο παιδί μου να μελετά τα δέντρα. Κι έτσι γνωρίζει πώς να ψηλαφεί το χώμα, πώς να αφουγκράζεται τις εποχές και πώς να κοιτάζει ψηλά.

Γι αυτό και κάθε που κάποιο δάσος το ζώνει η φωτιά, η καρδιά μου πονά. Όχι για το χαμένο ειδυλλιακό τοπίο, για τα σταχτιά καλοκαίρια. Μα για τα δέντρα, για το καθένα χωριστά. Που καταδικασμένο σε μια ακινησία που ήταν άλλοτε η ισχύς του, ανίκανο να υπερασπιστεί τα άγια του, ανήμπορο να τρέξει, καν να γονατίσει να κρύψει το πρόσωπό του, βλέπει βουβό τα άλλα ζωντανά να εγκαταλείπουν και τις φλόγες αχόρταγες και δίχως σεβασμό να σιμώνουν, μέχρι που η ομορφιά του απομείνει ένα νικημένο κουφάρι στην ερημιά.

Γι αυτό και κάθε που καίγεται ένα δέντρο, η καρδιά μου λιγοστεύει. Κι άθελά μου συλλογιέμαι την κοινή μας μοίρα. Και τρομάζω, ιδίως σε τούτους τους καιρούς της φωτιάς – ή μήπως ήταν πάντα έτσι ο κόσμος; Και λέω πως δεν πρέπει να συνεχίσω να μαθαίνω στο παιδί μου να μελετά τα δέντρα. Μα δεν βρίσκω άλλα λόγια να του μιλήσω για την ειρήνη.

10 σχόλια:

  1. Συναρπαστικη γραφη!

    Την καλησπερα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αόρατη και σ' ευχαριστώ πολύ!
      Να 'μαστε καλά, να γράφουμε, να συναντιόμαστε...

      Διαγραφή
  2. "Γι αυτό και κάθε που καίγεται ένα δέντρο, η καρδιά μου λιγοστεύει."

    Μπρος σε κάθε σκοτάδι ας φέρουμε το φως, στην άγνοια τη γνώση... για αυτό

    ..."πρέπει να συνεχίσω να μαθαίνω στο παιδί μου να μελετά τα δέντρα"

    Για να μπορέσει κάποια στιγμή να διαλέξει σωστά, να επιλέξει... όχι μόνο για τα δέντρα, μα για τους ανθρώπους, για την ίδια του τη ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να μπορούσαμε να απαντήσουμε στο τόσο σκοτάδι με φως! Μα είναι πολύ το σκοτάδι και ματώνει τις ευαισθησίες μας...

      Διαγραφή
  3. Θερμά συγχαρητήρια για το Ιστολόγιο και τις διαλεκτές αναρτήσεις σας...

    Σας παρακολουθώ αρκετούς μήνες και δυστυχώς μάλλον παρέλειψα στο μεσοδιάστημα να σας γράψω μία καλή κουβέντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ!
      Με τιμούν το ενδιαφέρον και τα λόγια σου και χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω!
      Ελπίζω να συνεχίσουμε να τα λέμε...

      Διαγραφή
  4. περασα για μια καλημερα..μονο η ιδια φυση θα μπορουσε τοσο απλοχερα και τοσο ευκολα να μας δωσει την δυναμη να την καταστρεψουμε,τοσο..οσο ευκολα μπορει και να μας την παρει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή